دیجیتالی‌سازی زنجیره‌های ارزش

علاوه بر نوآری‌های مخرب در تحویل کالاها و خدمات در اقتصاد دیجیتال. بررسی این موضوع مهم است که تغییرات تدریجی‌تر به دیجیتالی‌سازی گسترده‌تر شبکه‌های تولید موجود و تاثیرات بالقوه بر خلق و توزیع ارزش مرتبط هستند(فاستر و گراهام،2017). به طور خاص‌تر، دیجیتالی‌سازی و تمرکز بر داده‌ها بر روش هدایت زنجیره‌های تامین اثر می‌گذارد.

دو تغییر به طور خاص در این زمینه مهم هستند: بخشی‌سازی[1] و سرویس دهی زنجیره‌های ارزش. تعدادی از مطالعات استدلال کرده‌اند که دیجیتالی‌سازی، بخشی‌‌سازی ارزش را تسریع می‌نماید(فاستر و همکاران،2018؛ استورگون،2017). این نشان می‌دهد که شرکت‎ها در یک زنجیره‌ی ارزش به طرز فزاینده‌ای مولفه‌های نسبتا استاندارد را تولید می‌کنند. این امر زنجیره‌ ارزش را تغییر می‌دهد به نحوی که این کالاها و خدمات مدولار از ارزش کمتری در مقایسه با آن‌هایی که در “جریان بالادستی ” تولید شده‌اند برخوردار هستند که در آن جا شرکت‎ها نوآوری و جایی که مدول‌ها با یکدیگر نزدیک‌تر به مشتریان ترکیب شده‌اند را معرفی می‌کنند(استورگون،2002). برای مثال، ارائه دهندگان خدمات گردشگری به طرز فزاینده‌ای کالاها و خدمات خود را استانداردسازی می‌کنند تا شرایطی را که توسط آژانس‌های مسافرتی آنلاین گذاشته شده برآورده سازند. به طور مشابه، تولید کشاورزی، به طرز مضاعفی استانداردسازی شده و از آن کسب درآمد می‌شود زیرا در راستای زنجیره‌ی ارزش حرکت می‌کند. شرکت‎های خرده فروشی خارج از کشورهای در حال توسعه تمایل دارند تا ارزش بیشتری را از این فرایندها خلق کنند(فولد،2001).

فناوری‌های دیجیتال همچنین یک عنصر مهم در پشتیبانی از بهره‌برداری از فرآیندهای تولید هستند، جایی که تولید و خدمات به طور فزاینده با هم همپوشانی دارند. این فناوری‌ها منجر به جدایی خدمات و  “تجاری”‌تر شدن آن‌ها می‌شوند، بنابراین از شبکه‌های پیچیده‌تری از خدمات در تولید کالاها و خدمات پشتیبانی می‌کنند.

[1]. Modularization